Terugkeren maar dat zullen wij niet meer zijn

De slotstrofe van het gedicht ‘Verder’ van Rutger Kopland luidt als volgt:

Grijs-groene golven van bos na bos, daarin zullen we verdwijnen.
Daaruit zullen we terugkeren, maar dat zullen wij niet meer zijn.
Wie dat zijn weet niemand.

Aanleiding voor een teisho die zich afvraagt, wie wij straks zullen zijn als wij terugkeren, thuis, uit deze meditatie. Lezen


De langste reis is de reis naar binnen

In soms erg mystiek gekleurde fragmenten doet Hammarskjöld in zijn boek ‘Merkstenen’ verslag van de eigen levenslange, eenzame zoektocht. Met aan God de vraag: ‘Gaf u mij deze onoplosbare eenzaamheid opdat het mij gemakkelijker zou vallen U alles te geven?’ Deze teisho gaat naar de plek waar we, rustend in het centrum van ons wezen, een wereld ontmoeten waarin alles op dezelfde wijze in zichzelf rust. Lezen


De overgang

Van het beslissende moment, van de overgang tussen de omstandigheden van voorheen en de omstandigheden van daarna, van het precieze moment van de overgang zelf, van het woordeloze en verwarrende moment, waaraan men meestal onachtzaam voorbijgaat, daarvan valt eindeloos veel te leren, voor wie niet onachtzaam is, voor wie wakker is. Lezen


De viervoudige taak

Na de dood van Gotama Boeddha is van de zgn. ‘Vier edele waarheden’ van de Boeddha een ontologische constructie gemaakt. De Boeddha heeft zich echter nooit bezig gehouden met een leerstellig systeem, met waarheden, laat staan met edele waarheden. Hij predikte vanuit zijn ervaring, over een manier van leven. Zeer pragmatisch vatte hij die manier van leven samen in een viervoudige taak. Lezen


De Boeddha wijst naar de grond (Boek van Sereniteit, Geval 4)

In deze anecdote wijst de Boeddha naar de grond, neemt de grond letterlijk tot getuige en situeert een heiligdom op een plek die niets spectaculairs heeft, niets bijzonders maar de aanwezige Goden erkennen de heiligheid van de plek, van élke plek door er een grassprietje bij te plaatsen met de eenvoudige bevestiging: voilà, het heiligdom is erkend en bekend. Maar hoe zit dat met de plek waar het leven ons neergelegd heeft? Lezen


Meditatief boogschieten: de geest is het doel

Bij het meditatief boogschieten zijn de techniek, de bewegingen, de meditaties zeer belangrijk. En het technische luik mag je niet onderschatten of verwaarlozen. Het onderwijzen van de techniek is namelijk de opstap naar het spirituele niveau. Oude kyudomeesters herhaalden en onderwezen vaak dat ‘schieten met techniek het schieten verbetert maar schieten met ‘spirit’ de mens verbetert. Lezen


Wat zit ik hier te doen?

Wat zit ik hier te doen? Als je je deze vraag stelt op een mooie zonnige dag in de vakantie, op een bank in het stadspark, dan kan je daar filosofisch een mooie tijd mee doorbrengen. Tijdens het mediteren echter ga je helemaal anders om met deze vraag. Je gaat er mee aan de slag met een bijzonder soort aandacht, binnen in jezelf. Aandachtig, vriendelijk en onderzoekend. Van waar komt deze vraag? Wie stelt ze? Hoe ga ik daar mee om? Lezen